Slootje springen

Onder welhaast zomerse omstandigheden vertrok het peloton richting de Maaskant, om aldaar wat te schooieren door de zompige zooi. Siem liet zijn leven niet dicteren door de weerapp’s en was al eerder op de fiets gesprongen. We gingen op zoek naar de greppel bij de wielerbaan, maar het waterpeil was te hoog. Via de leuke bospaadjes kwamen we bij een behoorlijke sloot aan. Jo besloot rechtsaf te gaan langs te slootkant. Toen stond Arie ineens aan de overkant, WTF! Gewoon hippen met fiets en al, sprak Arie. De overige 50’ers schudden vol ontzag de grijze hoofden. Dijkx spoorde Arie aan het kunststukje te herhalen met de andere fietsen, voor de camera, en aldus geschiedde. Het bleek zonder fiets aan al een gewaagde sprong. De volgende hindernis was de diepe plas bij Rietputten, dit maal was Pullen de held. Na wat peilingen met een lange stok, waagde Pullen als eerste de overtocht, onder luid gejuich! We moesten onze zegetocht wel bekopen met een enorm stinkende fiets en outfit. Dit is niet best voor het minnespel werd nog opgemerkt. We gingen richting de Vreemde Vogel voor de koffie getrakteerd door Jo, die overigens verrassend sterk uit de winterstop kwam en bij het graspad achterlangs bij de surfplas makkelijk kon volgen.

 

Mooi beeldmateriaal en mooi verslag mannen !

Alsof ik er zelf bij was ?. Ik mis wel een stukkie testverslag mbt Arie's nieuwe paarse bike. Beetje feedback in de bochten of wah ?

Maar ik was er nie bij nie.....

Na het rondje Voorschoten - Leiden - Hoogmade - Alphen a/d Rijn - Kaag - Leiden - Voorschoten van gisteren (een mooi rondje om een x nog groter te maken en dan op de race) gisteren was het vandaag weer mtb tijd.

Daar bleek nog wel het een en ander om te doen vandaag : vrijdagavond al gestotter of wel of niet te gaan. Vanmorgen eerst half 10, toen 10 u en toen half 11. Er waren ondertussen al meer letters getyped dan er regendruppels en druppels uit Ron's neus gevallen waren. Daar gaat Siempie niet op wachten, rain or shine, gewoon gaan.

En dat gaan ging deze ochtend op de Ninert. Na een paar nachten in de regen hebben staan weken om de bagger eraf te krijgen en een spuitbus kruipolie tussen de krukas te hebben gespoten zat er weer wa beweging in de Niner.

Met de regen op m'n rug lekker via het sterretjesbos en de Deltadijk naar het gravelpad, halverwege gekeerd en via het Spruitenpad weer terug. Bij de haven aangekomen nog maar 9:45 u, dus nog ff via de zompige dijk bij mij om de hoek en dan naar de Waker. Bij het nieuwe industrieterrein liep in de verte een vent naar een hond te zoeken. Dichterbij gekomen bleek dit Arie Vlieg te zijn die tijdens zijn warming up voor de halve van Oostvoorne z'n hond kwijtgeraakt was. Maar toch was de hond snel gevonden en kon Arie toch op tijd naar Oostvoorne.

Even later stond ik op een totaal verloren markt in Maassluis op de rest te wachten. Enkele minuten later maar de telefoon uit de achterzak gehaald en met zeiknatte vingers gekeken of er nog nieuws op de app stond. En ja hoor : We starten om half 11 !

Tuurlijk joh, maak er maar wat van. Desnoods gaan we om 1 uur ?

De mazzel, gaan weer met de Ninert. Via de wielerbaan en wat omwegen naar BP. Daar een rondje (wat een tiefushobbels daar eigenlijk, nu ik daar weer op de Niner zonder vering reed. Snel gewend aan het comfort op de Canyon).

Ik voelde me een beetje bezwaard toen ik langs diverse mannen reed die met onderhoud van het parcours bezig waren. Moeten we toch ook maar eens een x aan mee doen ?

Na het rondje onverhard BP uit, en in Maassluis nog ff langs de Tango voor de schoonmaakbeurt.

Lekker ritje en een schone Niner.

En goede kofffie thuis ??.