30-12-19
Een waterig winterzonnetje doet hopeloze pogingen het aardoppervlak te verwarmen. In het nieuwe gehucht Maaslandse Dam wordt de maandagochtendrust nogal verstoord door een man uit een ander deel van de Randstad die zijn auto er parkeert. Je zie de mollen, eekhoorns en een enkele verdwaalde weidevogel instemmend naar elkaar knikken ‘die is niet van hier’.
Inderdaad, ik haal de Centurion uit de auto, klik ik en rijd vervolgens de wijk weer uit -die trouwens niet voor de kleine van beurs is- richting Maasland, de koude wind die bij de buitentemperatuur hoort van 2 graden snijd me in het gelaat. Al snel biedt de bebouwde kom van Maasland mij enige beschutting, en speodig bevind ik me in de oude binnenstad van Maassluis, en rijdt op gevoel naar de montagehal van Voorberg. He, dit ziet er niet zo uit als op de uitnodiging, blijkt dat ik op een kleine 100 meter na de showroom van eerder genoemde Voorberg heb gemist. Dus terug naar het oude centrum, weer kijken op google maps, tot ik een bekend persoon zie die lelijk in overtreding is; met de smartphone in de hand op de fiets door voetgangersgebied, als dat Bert de Beuker niet is! Samen komen we aan bij de showroom (waar soms echte klanten komen!) van Voorberg zonwering, sponsor van team Fietsuh-KUT van het eerste uur, alwaar de oliebollen vanuit het kokende vet veelbelovend met een jasje van poedersuiker op ons liggen te wachten.
Dit keer geen haast-haast-haast-we-moeten-de-pont-halen, welnee vandaag mag alles. Lekkere bak koffie erbij, nog ff piesen en bij de tweede bak wordt de route alvast gedeeld. Blijft een rare combinatie om te zien Siem die op een smartphone de route-hints naar ons doorstuurd. Maar liefst 11 man en vrouw vertrekken voor deze monster-tocht, oh nee een relaxte tocht die over 100% verhard gaat, en tot doel heeft ons te bezinnen op afgelopen jaar Fietsuh-KUT!
Meestal win ik de beker voor de verst-komende deelnemer, maar die eer viel dit keer toe aan Gineke, die afgereisd uit de kanten van Barendrecht voor deze gelegenheid op de SuperCal GF van Siem plaatsnam. Via de photostream van Siem kwamen we op bekende en minder bekende plaatsen in het Westland, waarbij mijn geboortegrond De Lier ook nog werd aangedaan. De kopgroep nam het met de regels niet zo nauw, totdat Laurens ingreep en we netjes alle waypoints konden afvinken. Hiermee waren we achterop geraakt, maar de hereniging vond plaats langs de N223, onderweg naar ‘t Woud. Met een heerlijke voordewind kwamen we aan in Wateringen, waar voor ons was GE-RE-SER-VEERD in Scrumpy pub. WTF??? Ben ik aan het dromen??? Nee hoor, er werd ruim de tijd genomen voor een bakkie met eigengemaakte appeltaart. Kijk mensen van het Wapen van Marion, zo ken het ook! Daarna deel 2 van de tocht, en met 11 man konden we aardig uit de wind blijven. Kleine stop voor een lekke band van Laurens, verders geen erg.
Via De Heul, De Honsel kwamen we op Nalek, en vanaf daaro naar de Heenweg en het Staalduinse bos in. Via de bekende paden kwamen we bij de Nieuwe Waterweg en die volgen tot aan Maassluis. En toen gebeurde het, het is koers! Waaiers!
Bert Ron Jan Laurens Mark en Jo zetten een flink tempo er in, en door de zijwind gedwongen to waaiers. Dat ging een tijd goed, wel met m’n tong op de knieen, en later vielen Mark Jo en Laurens als rijpe kersen er af.
Maar toen was de flat van Oma Truus al gepasserd, en werd er gereden naar het eindpunt, de Casa Siem en Janneke, die een lief klein meisje in de catering hadden aangenomen. Lekker uitzweten met Maasdijkse erwtensoep, en worstebroodjes, gluhwein en pils.
Het was een geweldige afsluiter van seizoen 2019, alhoewel er morgen natuurlijk ook nog kan worden gereden.
Siem Janneke Hanna en shirtsponsor Jo Voorberg >>> Heel erg bedankt voor deze superrit!
Auteur: Mark
