Soort vossenjacht inderdaad. Ongeveer 50km, geen sprake van koffiedrinken, veelachtig asfalt en een straf tempo. Dit keer vooral aangejaagd door Arie die op een vederlicht superfietsie reed. Siem deed ook regelmatig een duit in het zakje op zijn leenfiets. We dreigden zelfs met schone fietsen thuis te komen, dus Siem dirigeerde ons naar het Kerkepad. De regen en schapenstront zorgden voor een mooi spektakel en een luid mopperende Arie. Zo werd het toch nog gezellig.
Rondje Fietsuh Kut 4-2 -2018 / testrit Sensa Trentino Cross.
Als wederdienst voor de trouwe bezorging van het blad 'Fiets' en het af en toe uitlaten van Finn en Fae, had ik beloofd om de tijdelijk in zijn (buurman Peet ) bezit zijnde Sensa Trentino Cross een keer goed schoon te maken.
Maar natuurlijk niet zonder hem eerst even voor te weken tijdens een proefritje ?.
Dat zou vandaag gebeuren : Post had een rondje Uithof voorgesteld. Een mooie gelegenheid om te kijken hoe een cyclocrossert daar zou presteren, en hoe het gaat er naar toe en terug.
Na thuis eerst een bidonhouder te hebben gemonteerd en de ketting te hebben gesmeerd ging ik een kort stukkie vooraf fietsen.
Hee, de klikpedalen staan wel erg los afgesteld. Het stuur staat scheef en er zit wat speling op het balhoofd. Dat gaan we eerst ff fixen, anders is het geen rijden.
De eerste 400 m was sowieso geen rijden : met nog een hartslag als van een schildpad (past niet echt in het rijtje 'vossen, hazen en paarden' van een aantal appies geleden) en te harde banden sta ik bijna stil op de zompige grasdijk bij mij om de hoek.
Poehee, een crosser is geen mtb!
Verderop op het gravel en harde zand gaat het prima.
De Sensa is trouwens geen instapmodelletje : deze Trentino CDX Cross is voorzien van een triple butted alu frame, volledige Shimano Ultegra groep incl hydraulische schijfremmen en een ful carbon voorvork ! Wielsetje DTSwiss R24 Spline. Totaal 9,1 kg. Dus heel niet slecht zou ik zeggen. Let op, ik heb niet heel veel verstand, en zeker niet van cyclocrossers..........
Mijn hypergevoelige onderkant zit eigenlijk best goed op het Supra (eigen Sensa merk) zadel.
Even later arriveer ik op de GB. Zelfs Dijkx geeft aan dat dit een hele nare plek is om te verzamelen.
Nog even wachten op Arie Kooij (op Toom, Jo, Joost, Marcel, Arie V en Jan hoeven we niet te wachten vandaag) en we speren er vandoor.
Over het gravelpad rijden we Maasland uit en rijden verder achter Schipluiden en De Lier om naar Wateringen.
Post blijft tot iedere verbazing wat achter : aanslepende achterrem ?. Hij had zelf de remblokkies verwisseld (hulde Post !) maar een en ander liep nog niet helemaal soepel......ook eenmaal bij de Uithof ter plekke ff nastellen hielp niet.
'Gewoon gaan' zei Post, knalle als een malle.
Op het eerste stukkie Uithof, langs de Lozerlaan moest Siem nog ff wennen aan de versnellingen en op het hobbelige deel even goed bedenken hoe het stuur vast te houden. Maar dit wende snel en er kon gas gegeven worden.
Op de vlakke stukken met de wijde bochten kan zo'n crosser lekker hard. Maar dat kan met een goede mtb ook. Plots een gebrom aan de voorkant. 'Een tak' denkt Siem, dus weghalen en verder. Maar het onding was geen tak, maar de remleiding die zich uit z'n houder heeft geschud. Na wat zoekwerk vindt Arie een plastic tasje in een prullenbak en daarmee wordt het euvel gefikst.
Verbazing bij de overigen die verderop stonden te wachten.
'Nu ff 2 rondjes achter elkaar' zegt Siem. Dijkx protesteert nog even maar volgt toch de hele kudde.
Tijdens deze 2 rondjes valt mij toch wel op dat dit fietsie best strak stuurt. Nergens het gevoel van wegglijden of uitbreken. De fiets stuurt mooi en met veel feedback de (kom)bochten door.
Remmen gaat prima en goed doseerbaar.
Het schakelen gaat boterzacht : het afschakelen achter gaat zonder duidelijk gevoel in het handel, maar je voelt dat het zwaarder gaat. Het opschakelen achter gaat wel met een duidelijke klik. Voor heb ik bijna niet geschakeld, maar dit gaat ook soepel. Dat is dus Ultegra !
Ook valt me op dat ik vaak kan blijven zitten zonder dat de fiets bokt en stoot. Zal ook wel door de carbon voorvork komen.
Thuis blijkt dat ik toch een redelijk rap rondje Uithof gedaan heb, ondanks de vele oversteekplaatsen en loslopende honden.
Na de twee rondjes nog even wachten op elkaar, en dan op huis aan, zonder bezoek en ☕ aan de Bonte Haas dus.
Op de weg langs de Veilingroute wordt nog ff de 47 km/u aangetikt, samen met Arie K die op de (ook geen instapmodelletje) Canondale FSI met dikke wielset in m'n wiel zit !
Na het vele asfalt pakken we nog ff het Kerkepad om de nog niet vies geworden stukjes fiets even lekker onder de bagger en schapenstront te smeren.
De rit eindigt in de bebouwde kom van Maasland.
Inderdaad best wat asfalt, maar naar de Uithof toe is er helaas niet veel offroad.
Toch weer een superrondje !