Bevroren

Omdat Post en ik gisteren niet konden, dan maar vanavond een rondje.

‘Gravel’ had ik voorgesteld.

Half 8 vertrek GB, nog even gewacht op beide Arie’s (gingen ze nou wel of niet mee ?) en dan via het gravelpaadje naar de Kwakelweg.

Niet het schapendijkie, dat vind ik ‘s avonds niet gepast.

Aan het eind van de Kwakelweg linksaf het trekkaadje gepakt.

Dan naar het Kraaiennest, hier het graspad gepakt. Nee, dat is geen gravel, maar bevroren gras klinkt hetzelfde.

Na een stukje asfalt reden we Schipluiden in, en zochten ook hier nog wat gravel op. Verderop het favoriete pad van Post : achterlangs de golfbaan.

Halverwege een paar hard bevroren sporen, ik maak een zwieper en huppekee, weer pleurde mijn ketting er naast. Ja Arie, ik heb van jou een nieuwe gekregen, maar nog geen tijd gehad om te wisselen.

Terwijl ik onder de volle maan m’n ketting loop te zoeken rijd Post me snoeihard voorbij. ‘Ik rij door hoor !’ zegt de hufter.

Hij dacht natuurlijk ‘er zit een kommetje voor me in nu, beetje wind mee en een lekkere harde ondergrond. ‘Had je je Canyon maar moeten pakken Wijnhorst !’ hoor ik hem denken.

Vorige week in BP staat ie moederziel alleen naast z’n fiets in het pikkedonker te grienen toen z’n ketting door chainsuck boven z’n achtervork terecht was gekomen. Stond mekant de vouwen in zijn frame te trekken toen ik hem sommeerde daarmee te stoppen en aanbood z’n ketting te repareren.

Nou valt die snelle tijd ff tegen Post, slechts 3e aller tijden ???.

Sta je wel voor zo goed als alle vossenjagers !

Ik denk ‘ik pak ‘m wel terug op het volgende stuk’. Het paardenpad langs de A4. Ik gaf alles wat ik had maar Post bleef in het wiel……

Beetje progressie gemaakt die gozer !

Nu nog wat gravel en gras in het Abswoudse Bos en daarna via Zweth en Schiedam weer naar Maassluis en Maasland.

Het was een rap rondje, leuk dat je er bij was Post.