Fietsweekend van Siem

Zo dan, wat een fietsweekendje weer !

Dag 1 :

Na een dag werken gisteren toch nog ff eten na de patat met bamihap.

Huppekee op de Wilier, en gelijk proberen beetje door te kachelen. Via de wielerbaan en achterlangs Vlaardingen Holy naar de Schie. Wind schuin tegen, pakkembeet kracht 4 uit het noordwesten.

Voor Delft linksaf richting Wateringen, nog steeds wind tegen. Bij het Woudt eventjes wind mee, maar kost kracht.

Ik begin nog een keer te ‘genieten’ van dezelfde patat en bamihap. Gauw een slokkie uit de drinkbus.

Achterom De Lier weer tegenwind, maar nog een klein stukkie en dan heb ik vanaf Westerlee beetje wind mee denk ik. Nou ja, niet 100% wind mee maar de druk kan een beetje van de pedalen.

Bij de Nieuwe Waterweg nog geen vol wind mee, dus nog steeds m’n best doen.

Een kleine 48 km verder ben ik weer thuis. Leuk gemiddelde ja maar dat kost ook wel wat. Ongelofelijk als je dan die profrenners ziet gaan, 45 km/u met de handjes bovenop……….

Dag 2 :

Geen hond die reageert op de oproep wie er nog gaan mtb’en zondagochtend.

Post reageert sowieso niet, die is nog over de zeik vanwege mijn woensdagavondactie natuurlijk.

Dus ga ik weer zoals zo vaak gewoon alleen op pad.

Ik rij de straat uit (nog best fris in korte broek en korte mouwtjes) en er begint zich een plan te ontvouwen : een paar rondjes BP, dan een paar rondjes Uithof en op de weg terug dat Kommetje van Post van woensdagavond ff aan gort rijden.

Beetje off-road naar BP en geen last van de frissigheid meer.

Ik doe m’n 1e rondje rustig aan. Het is nog stil op de baan en het ligt er goed bij. Alhoewel, toch hier en daar nog erg droog en dus gruis-achtig.

Tijdens dit rondje bedenk ik me dat ik wel al een aantal x drie rondjes achter elkaar gedaan heb, maar nooit meer.

Laten we er vandaag dan maar eens zes doen !

Tweede rondje rustig aan, derde rondje rustig aan. Totdat ik wordt ingehaald door Siem Kruithof, de snelste hovenier van Zuid Holland.

‘Mogguh Siem, gatie ?’ vraagt hij. ‘Best joh’ zeg ik en ik haak aan. Tussen Siem en mij rijdt nog iemand, waarvan ik dacht dat het ‘een maatje van’ was (blijkt later van niet).

Siem Kruithof heeft er op z’n turquoise blauwe Specialized Epic gvd flink de gang in zeg !

Een jaar of twee geleden reed ik ‘m nog het snot uit z’n neus op mijn SS, nu moet ik echt aan de bak om in het wiel te blijven ! Het grind spat onder de 6 wielen vandaan en als een jekko karren we rond. Ik denk ‘die Kruithof gaat zo wel ergens op z’n bek’ maar nee hoor, hij stuurt strak de bochten door en mist er geen een…..

Aan het eind/begin bij de A20 draait Siem weg en rij ik met de onbekende verder. Want dit was pas rondje 3. Nog 3 te gaan dus. De onbekende komt uit Dordrecht, en rijdt af en toe eens een paar rondjes BP. Zo met z’n 2en zit de gang er nog lekker in. De onbekende vliegt even later wel de berenklauwen in maar zonder erg. Ik hou even in zodat hij weer aan kan sluiten.

Samen rijden we nog 2 rondjes, afwisselend aan kop.

De vermoeidheid in de benen en hersenen begint zijn tol te eisen : de onbekende gaat nog een x rechtdoor. Ook zonder erg gelukkig, anders voel ik me nog verplicht te helpen met het 1 of ander.

Na rondje 5 houd de Dordtenaar het voor gezien.

Ik hark me voor de laatste x over het parcours, inmiddels ook aardig leeggereden.

Eindelijk kan ik roepen ‘het is volbracht !’ en draai ik het parcours af.

Nog even de laatste km’s buitenom richting huis en op naar de Vifit hersteldrank, de douche en de bank !

Auteur: Siem