Er is wat verwarring over het lichaam van Jo wat niet helemaal in orde zou zijn. Post maakt zich zorgen maar het blijkt de body van de 5 jaar oude Cube te zijn. Ien en Aad schuiven ook aan maar Ien heeft door het vele klussen in Schipluiden last van haar rug. Om Ien tegemoet te komen besluiten we richting Rhoon te gaan, niet te veel off-road (helemaal geen off-road).
Zelfs op de grafbrug is het behaaglijk, het zonnetje schijnt en de body van Jo lijkt geen mankementen te vertonen. De stoerste man van Maasland komt al krakend langsfietsen, Post wijst mij erop. Bij Schiedam wordt Aad bijna dood gereden door een luid toeterende auto. Bij de Benelux blijkt de roltrap kapot te zijn dus het wordt een ritje met de lift, er is geen goesting om helemaal door de brommer tunnel te gaan. Het pontje bij Rhoon gaat volgens het internet precies om 11:15 richting Oud-Beijerland dus geen tijd om leuke paadjes te pakken. Een misplaatste wegwijzer geeft de verkeerde richting aan naar het pontje, toch komen we ruim op tijd aan. Meneer Ottevanger en zijn vrouw staan ons al op te wachten, we bespreken een plaatsje en doen nog snel een rondje golfbaan. Ruim op tijd zijn we weer terug en genieten op het achterdek van het heerlijke weer. Post zit minder lekker met zijn afgetrainde lichaam. Pilletjes tegen zeeziekte worden rondgedeeld voordat we aan onze monstertocht naar Oud-Beijerland beginnen. Halverwege kunnen we nog genieten van een opstomende stoomboot die ons tegemoetkomt. Aan het eind van de reis wordt er met een traan afscheid genomen van meneer en mevrouw Ottevanger. Onze medepassagiers slaken een bewonderende kreet als wij zonder enige moeite de steile, met hoog gras begroeide dijk oprijden, richting de koffie in de pittoreske haven van Oud-Beijerland. Het appelgebak met twee aardbeien laat zich prima smaken en de twee bakken koffie smaken ook prima. Een beetje afbreuk aan dit gelukzalige moment is de sok met gat van Post waar een kalknagel doorheen steekt. Post wordt gemaand om zijn schoen weer aan te doen. Even stress bij het afrekenen want niemand heeft echt veel geld bij zich. Jo zijn ultra moderne app wordt niet geaccepteerd. Voor 90 cent pp mogen we mee met de pont bij Nieuw Beijerland, dit kunnen we gelukkig nog net bij elkaar schrapen. Zeer sociaal wordt er nog een gesprek aangeknoopt met een paar wielrenners die vol bewondering naar onze mountainbikes staan te kijken. Aan de overkant gaat het tegen de toch wel harde wind richting Bernisse en Zuidland waar we via het Indianenpad bij Heenvliet aankomen. De Theetuin kunnen we niet aandoen want het geld is bijna op. Heuveltje op bij de Calandbrug declasseren we een drietal wielrenners, later blijken dit de trainingsmaatjes van Ron v/d Berg te zijn: Leon Bergwerf en Robert van Staelduinen. Vol verbazing staan ze naar onze fietsen te kijken maar we hebben echt geen motortje aan boord. Jo onderhandelt nog over de prijs voor vijf fietsers en met de 5 euro die Aad nog in een binnenzakkie heeft zitten kunnen we toch met z’n allen mee naar Maassluis. Al met al,veel meer meegemaakt dan de Ventoux gangers vandaag. Was erg leuk vandaag.
