‘Mag mijn man Theo een x met jullie mee ?’ vroeg zijn vrouw een tijdje geleden toen ik daar vanwege mijn werk was.
‘Bijaad, hij geeft maar een x een seintje’ zei ik.
Afijn, het duurde even, maar van het weekend was het zover, dus Theo haakte aan vanavond.
Ik had Theo ooit een keer gezien, jaren geleden. Post heeft het al verwoord : Theo heeft het postuur van ‘onze’ Aad.
Vandaar dat Post op de GB (GrafBrug) gelijk weer huiswaarts wilde rijden na het zien van Theo’s benen.
Afijn, Post kon tegengehouden worden en zo gingen we alsnog met z’n vijven (Post, Laurens, Theo, Jan en ik) de hort op.
Op het asfalt en gravelpaden ging het gelijk lekker door. Theo, nog een beetje beleefd en voorzichtig, bleef een beetje middenin fietsen.
Op het schelpenpad door het Oeverbos nam hij de kop. Ik moest vol aan de bak om bij te blijven ?!
Sterke poten die kerel !
Of is zo’n echte gravelracer nou echt zo veel sneller dan een mtb ?
Gelukkig konden we op de zompige grasstrook na Poortershaven even revanche nemen. Dan zakken de net wat smallere bandjes, geholpen door de lekkere downforce die Theo veroorzaakt net even wat dieper weg ?.
Hierna alleen nog gravel en asfalt. Jan en Theo gaan op kop op het onderpad langs Maasdijk.
Jan draait nu af en stapt onder de douche. Hij is inmiddels al lekker voorgewerkt (en de rest ook wel).
Nu draaien we de Gaag in, Theo op kop. Ja, achter zo’n jongen kan je echt ‘in het zuchie’.
We pakken nog het gravelpad langs de Gaag, dan het asfalt van de Kwakelweg en als kers op de modderige taart nog het gravelpad langs de Boonervliet naar Maasland.
Theo op kop, daarachter Siem en Laurens die flink moeten doortrappen om in het wiel te blijven…..
Post blijft op het asfalt en kan de anderen nog maar net bijhouden…..
Ging ff lekker mannen !
Zo dicht rondom Maassluis, paadjes die we al lang kennen en dan in een andere volgorde maakt toch weer een leuke rit.
Volgende keer als Theo mee wil zoeken we nog wat meer echte mtb paadjes op om hem een beetje af te matten ??!
Auteur; Siem