Omdat we de zaak vandaag en morgen gesloten hebben ben ik eerst eens een lekker rondje met Brammes wezen rennen langs de Waterweg. Het was nog best fris maar het leek toch wel een mooie dag te worden voor fietstochtje. Mijn nieuwe tubeless banden stonden natuurlijk te trillen in de schuur om eens lekker van jet te gaan. Eigenlijk wilde ik met iets minder druk in de banden nu wel eens zien wat die nieuwe banden in de BP zouden doen. Maar omdat ik best nog stramme poten heb van de afgelopen dagen besluit ik het anders aan te pakken. Lekkergemaakt door de verhalen van Dijkx en andere Fietsuh Kutters besluit ik dus ook maar eens de grote sprong naar Goedereede te wagen. Vrouwlief overgehaald om vroeg te lunchen (half twaalf…) en hopsa, in het lycra op weg naar de pint van 12:10. Nog effe bi gekletst met Alex The Ferryman, ha’k ook al lang niet meer gezien. Dan het pontje af en naar boven het dijkje op, en over het gravel richting het westen. Loopt daar een muts met een hondje die helemaal spasties in de kant duikt, terwijl ze met een verwijtende blik naar mijn roept: da’s ook best raar!! Geen idee wat ze bedoelde, met een vriendelijk gebaar trap ik door. OP weg naar het baantje bij Rozenburg, wan daar was ik ook al een jaar niet meer geweest. Ik raakte een beetje de weg kwijt met al de aanpassingen die ze gedaan hebben, maar wat is dat een leuk baantje geworden! Daarna het kompas op Stellendam. De frisse zijwind laat ik me niet door opnaaien, ontspannen peddel ik over het Haringvliet. Dan rechtsom naar het haventje, alwaar ik op het kaartje van Dijkx een grote pijl had gezien – dat zal vast het begin zijn. Maar ik zag daar dus helemaal niks – lekker snugger, was effe vergeten dat hij had gezegd dat je de dijk over moet steken en dan door het gras. Zogezegd zo gedaan en ik vind al snel iets wat op een MTB parcours lijkt. Wat een hobbelpad dat eerste stuk trouwens zeg; ik denk kolere, als dat zo 32 kilometer lang is dan zoek ik zelf wel een route. Maar snel wordt het leuker en is het eigenlijk best een leuk afwisselende route. Met hier en daar stukjes bos, leuke slingerende single tracks en verbindingsstukken tussen de weilanden en bossen. Je moet wel op blijven letten want echt scheutig zijn ze niet met de pijltjes…. Ik heb er dus een paar gemist, waar ik dan natuurlijk pas na 500 meter achter kom, en ook een paar keer vol in de ankers bij een pijtje het bos in (als je net lekker vaart hebt…). Slijten je nieuwe bandjes lekker van… Maar jullie hebben dus niks gelogen, leuk ritje voor een zonnige voorjaardag. Afgezien van een plaatje hier & daar ben ik in een keer doorgereden, en was dus nog redelijk op tijd weer op de terugweg. Dan heb ik nog wel effe tied om langs Oostvoorne te rijden. Zogezegd, zo gedaan. Bij de Shell in Oostvoorne nog snel de bidons gevuld en weer terug richting het begin van het rupsenpad. Wat blijft dat toch een gaaf pad. Al hebbie honderd kilometers in je benen, dan nog rijdt het lekker – zit gewoon een heel lekkere flow in die track. Omdat ik door de Shell-stop het pontje van 16:40 toch had gemist had ik alle tijd (dacht ik) om nog een stukje extra ter rijden – dus nog effe naar het Rozenburg baantje. Daar aangekomen had ik me toch een beetje in de tijd vergist en most ik toch na een paar honderd meter van het parcours af en als de brandweer naar de pont. Toch nog gehaald en keurig op tijd bij moeders aan de prak ?. Was een mooie dag, genoten van het fietsen & mijn nieuwe bandjes zijn met vlag en wimpel door de test.
Auteur: Arie V