Het plan was om wat leuke gravelpaden te pakken in de BP met dat druilerige weer, geen wandelaars op de paden. Hmm, helaas na 100m reden we de eerste hardloper (wandelaar zou Siem zeggen) op de hielen. We besloten het pad te nemen bij het trappetje naar beneden, over de brug met de dwarse balken. Aan het eind werden we opgewacht door een strenge boswachter. Ik twijfelde nog even om te vluchten, maar hij was alleen dus we gingen het gesprek aan. Dat was geen MTB pad meneer. Nee, Arie probeerde nog even uit te leggen dat het toch lekker rustig was vanmorgen. Hij had het nog niet gezegd of er kwamen drie enorme groepen survivelaars voorbij. We gooiden het gesprek over een andere boeg, het werk van de boswachter en de stand van de ossen. Hij leefde helemaal op, vooral toen het over bronstige dominante stieren ging. We deelden nog wat anekdotes over Herman en gingen als dikke vrienden uit elkaar. We pakten braaf een stukje parcours, ook al omdat hij zei dat zijn maat in aantocht was. Daarna nog wat leuke paden opgezocht richting Delft en Schiedam. De natuur is echt mooi na al die regen. We misten Siem nu wel. Af en toe hadden we wel momenten “o zijn we hier”. Bij het pad door het Beatrixpark werden we nog even verrast bij de waterval. Er lag een glibberige pallet in het water. Arie bleef net op de been. Toen nog even tegen de wind naar huis stoempen, tenminste Arie dan en ik lekker in het zuchie.
Auteur: Post