Koffie en Choco

Koffie en choco met rum !!!
Zo, da’s een lekkere beloning. Had ik dat geweten was ík vanmorgen nog niet mee gegaan. Nog steeds moe-achtig en geen fut om te fietsen.
Gisteren nog wel een rondje BP met Hannah gedaan. Te zacht weer om niet te gaan. Oma minder blij : de geperforeerde rugleuning van Hannah’s stoeltje heeft nogal grote gaten. Daar was de bagger lekker doorheen gekomen. Zo op Hannah’s net gewassen jas 🥴.
Vanmorgen heerlijk uitgeslapen tot half 8. Ontbijtje met croissantjes met Hannah en daarna lekker met de honden gewandeld. Kwam ons vliegende krantenartikel Arie nog tegen (die tennisbal die Fae van Brammes gejat hebt krijg je wel terug hoor) die al stond te popelen om te beginnen aan de vossenjacht.
Na de wandeling was ik net na 9 uur thuis, dus het vertrektijdstip haalde ik toch niet meer. En omdat ik ook amper gegeten had durfde ik het al helemaal niet aan.
‘We gaan lekker naar het Staelduinse Bos !’ opperde ik thuis. Daar hadden Hannah, Oma en Finn en Fae wel oren naar.
Heerlijk een uur in het bos gewandeld met prachtige zonnestralen tussen de bomen door. Spechten gezien en gehoord, en Hannah heeft de uit de Joubertstraat weggelopen Kerstman en kabouters gelukkig allemaal gevonden en weer mee terug genomen.
Dan nog ff langs moeder Truus, was die ook weer ff blij. Wanten zondagochtendbezoek zit er eigenlijk nooit in want dan is het fietsen natuurlijk.
Tja en dan ? Toch nog maar even op de Canyon gestapt. Want de door collega mtb-ert Simon Poot (niet zo’n zomerse wielrenner) uitgezette rit zal wel lekker veel offroad zijn.
Na toch wat onverwacht aardig wat asfalt door Maasland en naar Maassluis West begon de pret, eh prut. Mijn zachte grove banden Conti Mountain King voor en X King achter groeven zich in de drek langs de Oranjeplassen. Aan het eind waren ze dubbel zo dik, dus 0 grip meer.
Op het asfalt slingerde de klei alle kanten op, ook in m’n rechter oog en op een oud wijffie die ik inhaalde helaas.
Bij het Spuidijkie ‘tussen de hekjes’ moest ik eerst het touw uit de knoop halen. Wellicht had iemand te veel mtb’ers dat pad zien pakken en gedacht dat wat tegen te gaan door er een driedubbele averechtse piratenknoop in te leggen.
Ook hier zachte kleiprut, maar met m’n erg zachte banden aardig te doen.
Er volgde nog wat offroadpaden van de mtb route Hoek v Holland. Inclusief dat stukkie met diepe plassen tussen het riet. Heerlijk !
Dan over het graspad op de Pettendijk, wat weer iets beter te rijden was.
Ik dacht daarna het spoor bijster te zijn, maar ter hoogte van Westerlee vind ik weer een blauwe pijl. Via het veilingterrein naar de Snelbinder.
O God dacht ik, straks weer dat lange tiefusstuk langs het nieuwste stuk bloemenroute. Maar gelukkig niet, de route ging de Bruidsbogerd in.
Er werd nog wel dat glibberpad langs de geluidswal aan het eind van de Lange Broekweg gereden. Zowaar best rondvaar nu.
Aan het eind daarvan zag ik zo 1,2,3 geen pijlen meer. Geen punt, lekker naar huis. Ik wilde nog wel het baggerpad langs de slootkant bij WWV pakken, en verhip, weer blauwe pijlen.
Die nog even gevolgd maar even later de boel de boel gelaten. Ik was inmiddels weer aardig leeg,
Ben ik momenteel echt zo slap ? Of remt die grove voorband me zo erg af op het asfalt ?
Geen idee, maar ik ga rechtsom naar Maassluis. Ik rij achter De Lier langs, pak nog wel het Kraaiennest mee. Tjees, wat een prut daar ook weer. Heb er nog nooit zo lang over gedaan, tegen de inmiddels kittige wind in ook nog. Ik begon m’n benen al aardig te voelen.
Maar vooruit, doortrappen/slippen en op naar de Tango !
Ik begreep van de andere FK’ers dat de hele rit zo ongeveer geweest is. Inclusief het lekkere paardenpad bij Delft. Nou ik ben blij dat ik niet de hele rit gedaan heb in deze conditie.
Wellicht de volgende x weer wel.
Ik zal ook nog de vossenjacht van 27 dec wat aan moeten passen, want vandaag zijn daar al stukken van gereden…..

Auteur: Siem