Ritje uitgezet door fenomeen Aad de Geus, dat voorspelt veel spektakel. Zelfs Pulluh heeft de romantiek even aan de kant gezet en gaat gezellig mee. In het clubgebouw was weinig te merken van welke crisis dan ook. We namen een bakkie koffie, door de zeer specifieke smaak alleen geschikt voor ervaren drinkers. Ook Mark 2 was van de partij. Laurens besloot deze keer aan te sluiten bij de recreanten. Arie Kooij zijn we bij de chaotische start kwijt geraakt, jammer. Toch een gezellige boel, totdat met een hoop geknerp het voorwiel van Mark ineens geparkeerd stond. Volgens de specialisten was de rem de boosdoener. Ik zag, als ervaringsdeskundige, al snel dat het aan het voorwiellager lag. WB40 moest uitkomst bieden, maar bij de dichtbij zijnde Shell hadden ze alleen slotontdooier. Bij een nadere kennismaking met de dame van de Shell, bleek dat zij nog wat van het gewenste smeermiddel in haar eigen doos had. De fantasie sloeg meteen op hol bij de FK’ers, zeker toen zij ook nog steeksleutel 17 uit haar doos toverde. Het lager kon iets worden losgedraaid en worden volgepompt. Het wiel van Mark draaide weer. Volgens de ervaringsdeskundige kon hij hier nog makkelijk een paar weken mee door rijden, maar Mark koos voor de terugweg. Siem vergezelde hem, we waren al behoorlijk wat tijd verspeeld. De rest vervolgde de route via wat leuke graspaden naar het enige dorp in Nederland waar de huizenprijs niet is gestegen, terwijl er altijd wel wat te beleven is en best wel mooie natuur heeft. Na Hoogvliet gingen we richting Rhoon via allerlei verrassende paadjes. Aad deed zijn naam eer aan. Wel veel trappen en loopwerk, dat wordt een extra bezoekje aan de fysio voor Laurens. Weer terug via de Benelux tunnel, de roltrap deed het niet dus dan maar weer via de fietstunnel. Laurens zette zich in Vlaardingen op kop met Post en Pulluh aan het elastiek. Alle controleposten gemist, maar wel lekker gereden.
Auteur: Post