Mont Ventoux zondag 18 september.
Na de voorspoedige autorit hier nog even het relaas van de rest van de zondagmiddag en avond :
Kooij was zondagmiddag en begin van de avond bezig geweest de fiets van Retep te repareren.
Iets met een body die niet goed was. Gelukkig had iemand bodylotion bij zich en al snel (19:30 u) werden de onderdelen weer tussen het gras en van de vlonder vandaan geplukt en was de klus geklaard en konden Kooij en Retep net op tijd aanschuiven bij Blueberry, het stamrestaurant in Malaucenne.
De extra geschoten canard đŚ viel bij een ieder zoals gebruikelijk in de smaak. Ondanks de bijna ruzie met de ober, die het verdomde iets Engels te praten, verliep de rest van de bestellingen mede door optreden van Laurens FRANSen eeen stuk beter. âNu koken kut !â
De 9 Nederlanders waren uiteindelijk de laatsten die het etablissement verlieten.
Nog een âď¸ in huisje 1 (of is dat 2?) en het bespreken van de route voor dag 1 ging een ieder zân mandje in.
Mont Ventoux fietsdag 1.
Na een voor een enkeling wat omrustige nacht vanwege âwat gaat me overkomen morgenâ was het hele spul zo rond 7:30 – 8:00 uur uit de veren.
Geen enkele klacht over snurkers trouwens, zelfs Arie Kooij had geen enkel bijgeluid geproduceerd vannacht. Of sliepen de anderen zo enorm vast ?
Er werd nog wat stokbrood en croissants gehaald, en Pulluh en Laurens zijn nog even terug gewandeld voor wat extra spul bij de supermarkt. Thanks mannen !
Tijdens het riante ontbijt werd nog wat tactiek over en weer gestrooid.
De mannen kwamen tot de conclusie dat Laurens niet 2 maar wel 3 hersenhelften moest hebben. Hersenhelft 3 bepaald namelijk dat er altijd een extra uitdaging en enkele wedstrijdelementen en een eigenlijk onmogelijk doel in de activiteit moet zitten. Daar kan hij zelf echt niets aan doen đ Dat gaan we vandaag dus niet doen Lau !
Dan op de fietsen !
Rond 10en reed het hele spul het park af. De eerst bedachte route was zondagavond als gebruikelijk weer compleet van tafel geveegd : ipv de route van ca 65 km en 1000 hoogtemeters was besloten dat we naar Sault zouden rijden. Daar eten bij âLa Promenadeâ en dan via de Gorges du Nesque terug (=dalend).
Op de Madeleine direct na Malaucenne had iedereen (zelfs Siem) nog lol.
Kreten als âPrachtig hier zegâ
âHeerlijk fietsweerâ (+/- 21 graden)
âWat een verwennerijâ galmden door de ether.
Dan door Bedoin.
âLek !â Riep Pulluh.
Godverdegodverdegodver.
Snel gefixed en gaan weer.
Bij Flassan linksaf de D217 op. Een leuk klimmetje zou dat moeten zijn.
Post dook in het wiel bij Bertjan die direct wegstoof. De rest begon wat rustiger. Verderop moest Post toch lossen en werd bijgehaald door Jan en Siem.
De klim was toch wat langer (8 km) en zeker ook wat lastiger dan ingeschat, maar uiteindelijk was de hele klup weer compleet.
Zelfs Arie Kooij met zijn ideale verzet (voor een rondje IJsselmeer met zonder wind) 39-30 đłredde deze klim đ.
Nu werd opnieuw de route aangepast : over de D1 naar Sault.
Nog wat klimmen maar vooral ook afdalen over goed asfalt en met schitterond uitzicht over het dal van de Nesque. Daar moeten nog een keer wat fotoâs van gemaakt worden !
In Sault werd gevreten wat eigenlijk niet te vreten was en dan weer op de fiets : naar de Gorges du Nesque, een prachtige lange afdaling van 23 km naar Villers sur Auzon. Eerst nog wat klimmen maar dan de Gorges.
Deze afdaling gaat heel geleidelijk naar beneden en normaliter kan daar onwijs geknald worden. Nu met tegenwind pakweg kracht 4-5 kostte deze rit ook wel wat power, maar onze elite rijders gingen hier weer als een kogel !
De rit naar Flassan en Bedoin viel niet helemaal meer mee. De harde wind speelde ook hier parten en met nog wat vals plat ook toch nog een aardige kluif.
En dan de Madeleine reverse nog !
Best nog een heel stukkie klimmen.
Rond 4 uur was de hele klup weer compleet in de huisjes.
Uiteindelijk toch net even een te pittig rondje. Morgen dan maar het opwarmrondje van vandaag doen đ𤪠?
Auteur Siem